Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Yüreğine sağlık Reyhan hanım harika, akıcı, doyurucu, gönüle haz veren bir şiir okudum kalemin daim ilhamın bol olsun selamlar
ÖNCEKİLER KADAR GÜZEL VE ANLAM YÜKLÜYDÜ...KAPTAN DEYİNCE GEMİ VE ROTA GELİYOR AKLA..ADETA..YÜREGİNİZE SAGLIK ŞAİREM...YENİDEN BİRLİKTE NİCE PAYLAŞIMLARA DİYORUM...
Merhaba Reyhan hanım.Muhteşem bir tema ve anlatımı işlemişsminiz kutlarım sizi.Gönlüne sağlık.var olun ve mutlu olun inşallah...
Azgın denizlere kafa tutardın kara sevdaya mı yenildin be kaptan
Açık denizlerden hiç korkmazdın gülerek ecele bile kafa tutardın
Dalgalar yıkarken güverteyi kahkahanla beraber naralarda atardın
Bende anlamadım senin de gemin karaya mı vurdu ah be kaptan
Ah be hocam adete şahlanmışsın kutlarım bu güzel şiir için
li,stemde ve10 puan
Ne kadar güzel bir şiir çalışması. bir Kaç KEZ OKUDUM.Okuyucunun gönlünü rahatlatıyor.Şiir kendini sevdiriyor. Usta kalemin Anlamlı bir şiiri.Sevgiyi Kaptanla özleştirip denizle pekiştirmiş ki. çok çok büyük anlamlar kazanmış. Şiirinizin içinde kendimi buldum. Tam puan +ant. Tebrik ederim. Sayfamda sizleri görmek bahtiyarlıktır.Teşekkür ederim. Saygılarımla. Selam olsun.
Yüreğinize sağlık güzel anlam yüklü mısralarınız için sizi yürekten kutlarım tebrikler saygı ve sevgilerimle.Ant+10
Yaşanan içsel duygulara şiirsel güzellikte kalem ustalığı ile ses olan yüreği hatırlattığı gerçekler ışığında yürekten kutluyorum.... +10 tam puan +ant. sayfam saygılar
Çok çok güzel dizelerdi güzeldi(n) şaire...
Saygılar...
E F T E L Y A...
(Akdenizi cebinde taşıyan kız... )
Tebrikler Üstadem!
Maharetli kaleminizden şahane teşbihlerle süslü, müstesna bir manzume okudum.
Allah c.c. kaleminize zeval vermesin.
Daima coşup, taşsın ve ışık saçsın.
100+heybem.
Vesselam.
Sevda deniz gibidir bazen insanı deniz gibi tutar bazen seni yutar
Aşk bu ah be kaptan bazen dört nala koşarda tozu dumana katar
Bazen kasırga olur seni önüne katar sürükler uçurumlardanda atar
Azgın denizlere kafa tutardın bir sevdaya mı yenildin ah be kaptan.
ah be kaptan bu sevda böyle bitmemeli bu gemi su almamalı.. kaleminize yüreğinize sağlık şiiri şiir tadında yaşayan yüreği kutluyorum. tam puan + antoloji deyip selamlıyorum sizi ve şiirinizi..
Bu şiir ile ilgili 37 tane yorum bulunmakta