Gemiler Kalkacak

Yeşil ormanların arkasında durağan bir hüzün
Mavi gök yüzünün üstünde bilinmez bir boşluk
Arasında sıkışmış kalmış insanlar
Ve onların yaşam kavgası adı dünya ama hissizim

Bir saniye farkla doğduk
Bir başkası olmadan
Uzun bir yol sonunda
İlk ses ağlamak...

Başka dünyaları ararken
Bu şehirde vücudunu buldun
Başka bir yer ararken
Başka bir yerde döndün durdun.
Biraz zaman alacak belki
Hatırlamaktan ziyade unuttun
Biraz kanayarak açık yaraların
Sonra kabukları kopacak yeniden izler kalacak...
O limandan gemiler kalkacak..
Kimlerin adı kazındı ağaçlara
Kaç kişi ağladı o banklarda
Ve kaçımız kurtuldu o limandan..

Cesaretim kalmadı.
Konuşmak istiyorum
Bağırdım yüzlerce kez..
Duyan olmadı.
Anlamadılar.
Hissizim artık...

Ne varsa hayata dair
Hiçbir şeyi ortak koşmayın
Bu kadar çok şey anlatır mısın
Sen nasılsın ne var ne yok
Nasıl olsa içinden çıkan her türlü konuda
Ama ben hala uyumadım...