Gemici ve Rüzgâr Şiiri - Emir Kerküklü

~~
Bir gün ben denizin ortasında kayboldum,
Yalnızca hayalini kovalayan bir gemi oldum.
Rüzgarlar döndü, yön değiştirdi durmadan,
Ama hiçbir rüzgar, umudumun peşinden gelmedi.

Bazen fırtınalar kopar, dalgalar yükselir,
Gemi sarsılır, ben ise yalpalayarak dururum.
Ama yine de beklerim, belki bir gün
Rüzgarlar beni gözlerinin limanına götürür.

Yol gösterici bir ışık ararım sonsuz sularda
Gecelerin yıldızlarına gözlerim dalar,
Ama ne zaman bulsam umut ışığını,
Rüzgarlar yine değişir, sürükler başka bir rüyaya.

Böylece zaman geçer, hayat akar gider,
Ve benim gönlümdeki rüzgar dinmez.
O rüzgara yelken açan gönlüm keder,
Gemicinin istediği gibi rüzgar mı eser