Gelsin Şiiri - Melahat Çetinkaya

Dünya handır biz de hancı
Yaşamak yürekte sancı
Baş tacı olmuş yalancı
Hakikatı öven gelsin

Sular boz bulanık akar
El ,dönüp yüzünü yıkar
Gözümüz toprağa bakar
Özümüzü döven gelsin

Sattılar arı namusu
Her köşede ayrı pusu
Ahbap oldu kurtla kuzu
Bu gidişe söven gelsin

Ülke Edirne’den Kars’a
Parsel parsel oldu arsa
Edep haya karaborsa
Aç gözleri oyan gelsin

Durmaz damarda kanımız
Yurda fedadır canımız
Arşa çıkar figanımız
Sesimizi duyan gelsin .

Çıkıp yüceden bakanlar
Sırça sarayda yatanlar
Halkın derdinden ne anlar
Derde derman olan gelsin

MELAHAT ÇETİNKAYA