Gecede savrulurken cana bir hasret düştü.
O gam bu keder derken âna bir kasvet düştü.
Yerde döndüm durdum da gönle bir halvet düştü.
Yok mudur bir lokmanı dermanı ile gelsin!
Canla yollara düştüm nice kaldırım gezdim.
Yıldızlara bilendim boş olduğumu sezdim.
Kah kayboldum kah düştüm bu halimden de bezdim.
Müşküle salan nefis emanı ile gelsin!
Muamma bir halmiş bu ,ne acıdır ne tatlı.
Ey merdan bil ki bu yol efsunlu binbir katlı
Sırrına eremeyen gökte kesik kanatlı.
Efendime götüren fermanı ile gelsin.
Kayıt Tarihi : 12.4.2018 03:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Güzel bir mecliste neyzen bir arkadaşın önerdiği bir ilahiden ilham alınarak gece uykusuz kalınarak yazıldı. Saat: 3.51
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!