Gelseydin çay koyardım sana,
Gelmedin;
Gönül koydum.
Uzun uzun konuşmasakta olurdu,
Ben senin bakışlarını da tanırdım,
Kaderime yazılanım ol istedim,
Yüz vurduğum duam ol istedim.
Gelseydin şiirler okurdum sana,
Gözlerinden başlayıp gülüşünle noktalanan,
Sen ol istedim evimin hatunu,
Bana ölümde bile eşlik edecek eşim ol istedim,
Gelmedin!
Çaylarım buz kesti sensiz,
Selâmsız sabahsız düştün gecelerime,
Ah benim elif gibi sevdiğim yârim;
Ben bekledim ama,
Sen dönmedin...
Kayıt Tarihi : 4.1.2016 14:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Kerem Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/01/04/gelseydin-cay-koyardim-sana.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!