Gelsen Şimdi Şiiri - Ramazan Teke

Gelsen şimdi;
hiçbir şey demesen…
Ama gelsen…

Otursan yanı başıma,
sussan, sussam, sussak…

Birbirimize olan sevgimizi
suskunluğumuz anlatsa…

Ben gözlerinde kaybolurken,
sen yüreğinde bulsan beni…
Kaçırırım korkusuyla nefesimde tutsam seni,
ciğerlerime kadar sen dolsan…

Ömrüm olsan,
ölürken son gördüğüm olsan…
Bu sessizliğin içinde,
hiçbir söze gerek duymadan
birbirimizin evi olsak,
bir olsak…

Gözlerim gözlerinde,
ellerim ellerinde zaman dursa;
ne geçmiş kalsa, ne de gelecek…
Sen olsan, ben olsam, biz olsak…
Seninle tam, seninle eksiksiz…

Sımsıkı sarılsan,
ısıtsan sensizliğe üşüyen yüreğimi…
Sevginle sarsan sensizliğin açtığı yaraları,
silsen parmaklarınla hasretinden ağlayan gözlerimi…
Sen gülsen, ben gülsem, biz gülsek…

Gelsen şimdi;
bir nefes kadar yakın,
bir dua kadar içten…

Hicran olmadan,
kırmadan,
kırılmadan…
Bir ömür;
sen olsan, ben olsam, biz olsak…