Gelsen Ne Fark Eder Şiiri - Yılmaz Tizgöl

İkimizin asla gidemeyeceği yerden son defa yazıyorum sana
Bir daha kavuşma ihtimalini de gömdüm dün gece
Bin sene bekledim seni içimde
Bin sene yüz bin sene
Özledim de
Utandım söylemeye
Umutlarımı da toprağa verdim dün gece
Artık gelsen ne farkeder gelmesen ne?

Mülteci çocuklar gibi özledim seni
Sıcak bir somun ekmeği özler gibi
Uçan balonları özler gibi
Biliyormusun?
Annemle babam uçtular benim
Gökyüzüne
Öksüz kaldım
Oyuncakları mı kurşuna dizdiler
İçimdeki çocuk da gitti
seninle
Bir sabah geri gönderse ne
Oyuncak ayımı özlediğim gibi özledim seni
Bin sene yüz bin sene özledim
Utandım söyleyemedim
Çok bekledim aşkı hatırlar mı diye
Hayallerimizi de gömdüm dün gece
Artık gelsen ne farkeder gelmesen ne?

Nasıl anlatsam bilemedim
Büyüdüm ben seni beklerken
Çocuk kalbim
Bir mayına bastı
Öldüm ben
Karanlık gecelerde izli mermileri seyrettim
Gökyüzünde
yıldızları seyreder gibi
Kaç bomba infilak etti bu gönlümde
Mutluluğu da gömdüm
Bizle birlikte
Bizi gömdüm dün gece
Artık gelsen ne farkeder gelmesen ne?

Aklımın iplerini saldım bu sabah
Göğe yükselmiş bir uçurtma gibi
Seninle birlikte
Bir sonbahar daha borçlusun bana
Yere düşen her yaprak kadar suçlusun
Seni beklemek mi
Bir daha asla
Aslında hiç kolay olmadı
Kalbini kalbin kabul ettiğin birini gömmek
Başın sağ olsun
Yarım kalan bu hikayeyi
Ve kırgınlıkları mı
Ve de bu aşkı gömdüm ben dün gece
Artık gelsen ne fark eder gelmesen ne?

Yılmaz Tizgöl
Moskova
14 10 2021