Gelsen dönsen Şiiri - Selin Deniz

Sen giderken
Arsız gölgen usul usul
Göğsüme çöreklenir
Engerekli yılan gibi

Bir mezar sessizliğinde
Yitip giderken biz

Ah ben nasıl gülebilirim
Ah ben nasıl mutlu ola birim
Hiç düşündün mü sen

Senden sonra
Yürek çarpıntılarıma
Bitti gitti diyemedim

Ahh
Tutkunun ötesinde
Sevgiyle sevdim seni
Günler aylar geçti
Savaştım gönül doktorunla
Unutamadım seni
Unutamadım gözlerini

Olmuyor
Sensiz
Susturamıyorum
Yanık saatleri
Bak ağlıyor sana dair bütün anılar
Başımda nöbetçi migren sancıları
Sol yanım mermer soğukluğu
Seni bir daha görmemenin
Umutsuzluğunda çektiğim
Ölümcül sancıları
Atom zerrecikleri
Bölünüyor uykularımı
Unutamıyorum
Senli günlerimizi

Biliyorum
Geri dönmeyeceğini

Bilerekte
Yinede diyorum ki

Gelsen dönsen
Siyahın beyazın ortasından
Kıpkırmızı dipdiri dikenli
Bir gül olarak