Belki Şiiri - Yavuz Demirok

Şimdi yanlızlığımın kör kuyularındayım
Bilmediğim yerlerde, hiç bilmediğim yollardayım
Ne bir adım ileri, ne de bir adım geri gidemez hallerdeyim
Yitirilmiş anılarla söndürülmüş ışıklarım
Gelsen, yine aydınlanır belki yarınlarım

Geçtiğimiz yerlerde hala duruyor ayak izlerin
Sanki ensemde gibi hala nefesin
Kulaklarıma fısıldıyor, yorgunluğumu örten sesin
Gelsen, yine eskisi gibi bakar belki gözlerin

Şimdi sevdiğin çiçekleri bile koklamıyorum
Onlarda soldu, dönüp şöyle bir bakamıyorum
Ömrün sonbaharıymış sensizlik,
Dökülen yapraklarımı toplayamıyorum
Gelsen, yine yeşerir hayatımız belki bilmiyorum...