Gelsen Şiiri - Zeynep Karabulut

Gelsen her zamanki gibi,
Gülerek ve koşarak..
İki kolun yanlarda
Dünyayı sararcasına,
Dertleri kovarcasına
Yüreğine sokarcasına...
Gelsen..

Otursam yine yanıbaşında,
Konuşsam,anlatsam
Dinlesen bıkmadan
Usanmadan..
Her sözün bin deva olsa,
Her okşaman başımı
Bir çığır daha açsa ufkumda
Kalsak öyle,
Gelsen...

Bu kadar özlemesek seni,
Her bakışın
daha çok yaksa kalbimizi..
Hiç gitmesen yanımızdan
Gelsen...hiç ayrılmasan..

Gel ey mavi bakışlım,
Güneş saçlım..
Gelsen deniz olurum
Rüzgar olurum..
Yarınına yar değil
Can olurum...
Gelsen büyük düşüm
Gelsen....