Gidişinle karanlığa gömüldüm...
Yıldızlar da kayboldu, artık ışıldamıyorlar sevgi dolu...
Seninle her gece onlara bakar, dilek tutardık...
Birbirimize usulca aşkımızı fısıldardık...
En parlak olan yıldız hep senin olurdu.
Karşı çıkmazdım hiç...
Sen mutlusun ya! ..
Hepsi senin olsun isterdim...
Şimdi ne oldu?
Ne sen kaldın, ne de yıldızlar...
Sanki herkes yaşadıklarına küstü,
Yağmurun hüzünü hayatın üzerine yağıyor...
O yağdıkça yürekler soğuyor...
O yağdıkça gözyaşları damlalara karışıp sessizce sokaklara düşüyor.
O yağdıkça ben ağlıyorum...
Ben ağlıyorum; sen yine de gelmiyorsun...
Kayıt Tarihi : 7.7.2007 23:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Simdi birlikte baktigimiz o yildizlardan bakiyorsun bana:(( Bazen gidislerin, dönüsleri olmuyor... Gülen gözlerin aklimda, sicacik sevgin yüregimde, seni unutmayacagim... 2003…
![Sibel Uygun](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/07/gelmiyorsun-12.jpg)
saygılarımı ve selamlarımı gönderiyorum...
duygu yüklü nefis bir çalışmaydı...
TÜM YORUMLAR (4)