Hava o kadar çok çocukluğuma şiirliydi ki içimdeki çocukla evimize gittim sırılsıklam.
Babamın yaptığı gibi sobanın borularını tutup yüzümü yaklaştırdım ısınmak için.
Sobamız buz giydi.
Babamın en çok elleriyle yüzü üşürdü.
Babam çok üşüyordu cansızlıktan.
Anne! diye bağırdım. Sobayı neden yakmamıştı?
Tekrar bağırdım. Annem bana cevap vermedi.
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta