Gülüşlerimi
sana saklamıştım,
Sevinçlerimi,
umutlarımı da
Saten bir bohçaya
sarmıştım sevdamı
Sonra
tavan arasına kaldırmıştım
Sen
"geleceğim"
demiştin diye
Hani
pırıl pırıl bir güneş
düşmüştü yüreğimize
Hani
kapısına kadar
gelmiştik aşkın
Zili çalıp kaçan
çocuklar mıydık yoksa
Yoksa
hiç mi
biz olamamıştık
Sen asla gelmeyecektin,
biliyordum
Siyah karanfiller açacak
Kırmızı yağmurlar yağacak
Tersine akacaktı nehirler
Sen gelmeyecektin
Eflatun bir gökyüzü
girecekti düşlerimize
Şimşekler,
bulutlar,
kuş cıvıltıları
Bir vapur düdüğü
uykularımızı bölecekti
Gökkuşağını yakalayacaktı
çocuklarımız
Sen
yine de
gelmeyecektin
Suskunluğum olacaktın artık
Yalnızlığım,
ıssızlığım,
umutsuzluğum
Yok olacaktım
sensizliğimin gizli dehlizlerinde
Yol olacaktım
sonunda hep sana çıkan
Biliyorsun,
yine de sevdamızdan
hiç vazgeçmeyecektim
Gözlerim seni arayacaktı
kentimin her köşesinde
Ama sen
Asla gelmeyecektin.
Kayıt Tarihi : 12.10.2014 11:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hatice Nayır](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/10/12/gelmeyecektin-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!