Gelmedin Şiiri - Serpil Koçar

GELMEDİN

Boş sokaklarda bekledim
geri dönmeni…
İnce bir keman sesi gibiydi gece,
Yıldızlar bile adını fısıldıyordu
usul usul gökyüzüne.

Yürüdüm o ıssız sokaklarda,
Her adımımda seninle geçirdiğimiz anılar
Bir film şeridi gibi aktı gözlerimin önünde.
Kalbim sızladı…
Sanki biri geldi içimde sessizce
Yanan bir mumun alevini üfledi.

Bir meltem rüzgârı esti,
Üzerimde bıraktığın kokun döndü dolaştı etrafımda
Bir anlığına bile olsa yanımdaymışsın gibi hissettirdi.

Sonra yine yalnızlık çöktü omzlarıma,
Hüzünlü bir şarkı gibi…
Gözlerim dayanamadı,
Gecenin karanlığına sığmayan bir yağmur olup
aktı
aktı
aktı…

Belki dönersin diye gökyüzüne baktım,
Belki bir mucize olur diye sokak lambalarının altına sığındım.
Ama sen yoktun.

Sadece adını taşıyan bir hüzün kaldı,
Kalbimde taşıdığım kocaman bir sevdayla
Bir tek sen yoktun, gelmedin,
Yine boşuna beklemiştim seni yıldızların altında.

Ruhuna Fatiha okunan bir ölü gibiydim ben sensiz bu şehirde,
Eksik kalan her şeyde adı geçen tek suçlu sen oldun bende
Hala Kalbimin derinliklerinden bile adını silemedim silemedim