Gelmedi mi ey nefsim, vakt-ı hicret Allah’a?
Dünya beni bunalttı, ruhum muhtaç felah’a
Bırak yersiz inadı, vazgeç saçma nazlardan
Mevla’mıza sığınıp, son verelim gel aha!
Hiçbir minval yetmedi, kalbi mutlu kılmaya
Çaldın, çaldın tutmadı, huzur için bir maya
Sefer mecbur be gülüm, o memba-ı sükuna
Kalk beraber gidelim, onda huzur bulmaya!
Her deneni denedim, yalan çıktı vaatler
Hayal, hülya koşarken, ihmal oldu taatler
Hiç uğruna harcandı, yıllar, aylar ve günler;
At üstünden gafleti, tükenmekte saatler!
Baldıranı bal sanıp, koymadın mı menüye?
Önder diye uydun ya, bir münafık deniye
Tek dostun Allah iken, hiç anmadın adını;
Cennet seni beklerken, aşık oldun faniye!
Seni ikaz ederken, tüyler bitti dilimde
Harcadım irşat için, her ne varsa elimde
Almış yazık başından, kıt aklını filimler
Kurguları bırakıp, az biraz da,ilim de!
Abdullah Toroslu
21.05.2012-İzmir
Kayıt Tarihi : 21.5.2012 16:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!