Gelme Diyemem Şiiri - Mehmet Yakışır

Kırıldı sevgiye inancım o gemiyle gittiğin gün
Kanatmadan açtın bendeki en büyük yarayı
Dönmek istediğini haber etmişsin eski bir dosta
Sana gelme diyemem ki!
Buzullar tamamen çözüldüğünde gel

Soldum aşkın karanlık girdabında
Ahu-zar eyledim her gece, tek şahit bırakmadan
Büyük bir tutkuyla dönüyorum demişsin
Sana gelme diyemem ki!
Kurtla kuzunun barış töreninde gel

Mevsimler değişti, benimki hep hazan
Yüreğim bölündü bilmem kaç parçaya
Diğerinden arındım da geliyorum demişsin
Sana gelme diyemem ki!
Gökkuşağı bembeyaz olduğunda gel

Yitirdim güzelliği çağrıştıran tüm duygularımı
Kırıldı ümidim, kanatsız kuş gibiyim
Hatamı fark ettim, dönüyorum demişsin
Sana gelme diyemem ki!
Kötülük cihandan silindiğinde gel

Karıştı saçım sakalıma, derbeder oldum
Düşlerimdeki sevinçlerimin bile süresi kısaldı
Tüm benliğimle sana dönüyorum demişsin
Sana gelme diyemem ki!
Otuz üç yaşına döndüğümde gel