En çok körebeyi sevmişiz, körü körüne sevmişiz..
Acılınca gözlerimizdeki bağ, en dibine vurup gerçeklerin
Çöküntülerimizle saklambaç oynamışız..
Büyümekse kabullenip gitmek, büyüdük!
Çocukluğum, gençliğim, inanışım hangi yağmur ıslattı gülüşlerini?
Hayatla ip atlayacaktık
Gidenlerin ardından sallanacaktık güneşli bir salıncakta.
Yenik mi düştün bu kışa?
Bak eridi karlar, güneş aydınlatıyor yolları
Yakalamaç oynamanın tam vakti hayatla.
Gitme diyememek sana dilimin gururumu?
Gideceğini bile bile gitme demek kelime israfı git!
Beni bırak bu caddelerde, beni bırak kendi enkazlarımda
Salıncağın boş kalmayacak,
Ardından sallanacağım rüzgâra karşı.
Gözünün bebeğine akıtıp gözümü gidişine el sallayan avuçlarım
Kocaman boşluğuna merhaba diyor.
Gitme diyemediğim gibi gelme de diyemiyor lisanım sana
Sen yinede gelme
Mutlu olabildiğin uzaklarımda kal! !
Kayıt Tarihi : 29.4.2009 19:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
seven gönülere bıraktıgı iz
hafızalardan uzun süre gitmeyecek
şair yüreğini yürekten kutlarım
başarılar seninle olsun
salim erben
buruk, lirik ve hüzünlü bir çaresizliğin işte feryadı
olsa da ucuz bir kelimenin israfı, bile bile 'gel' demek
mutlu uzaklarında bırakmak, acıdan beslenişin tadı
............
ne kadar az sözle ne çok şey söylediniz
şiirin içindeki aryalarla beni hoş eylediniz...
yine alkuışlar...
yine tebrikler....
:) :) :) :)
Sen yinede gelme
Mutlu olabildiğin uzaklarımda kal! işte bu ablasının yüreğini nasılda dökmüş mısralara ))))
TÜM YORUMLAR (3)