Lanet olsun içimdeki sevgine
Bir izmarit gibi atamıyorum
Bitiremiyorum seni içimde
Bu dünyayı terk ettin de
Yüreğimden niye gitmiyorsun
Düşme aklıma
Kemirme beynimi
Paramparça olan yüreğimi
Daha çok parçalama ne olur
Oralardan bile huzursuz ediyorsun
Gelme, gelme artık rüyalarıma
Kavuşmuşsun sen tanrına
Benden daha ne istersin
Kal olduğun yerde, melekler âleminde
Bu gece küstüm sana
Konuşmam seninle bir daha
Çık beynimden, çık yüreğimden
Kemirme kunduzlar gibi beynimi
Ben sana uygun değilim
Sert bakışlı, yumuşak yürekli
Ben Türküm
Adım Veysel Karani
Senin dilini biliyorum
O kadar öğretmek istedim
Beni anlamadın, öğrenmedin
Bir daha gelme seni istemiyorum
Kayıt Tarihi : 6.12.2008 22:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Karani Tabak](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/06/gelme-81.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!