Gelme Şiiri - Handan Koca

cansız bir kalp avuçlarımda kalan
sensizliğin koynunda yakalandı sevdam
kimsesizliğin köşesinde bendim seni haykıran
bırak dokunma!
sensin canımı acıtan

içime çekerek bitirdim hasretini
bitmiyor nefesim gibi solusamda seni
gelme bana vereceksen donuk kalbini
tutma ellerimi bırakacaksan eğer geri

korkuyorum artık yastan, kahırdan
bir seveni bulamadım candan
sevmeler esaret olmuş hepsi çamurdan
sahteyse aşkın çıkar beni aklından

ben yıldızlara söylerim sevgimi
gökyüzü sırdaşım olur alıp giderim kendimi
üzülme sen
söylemem bana çektirdiklerini
unuturum yüzündeki tebessümlerini
silerim izlerini
gelme sen yeter ki!