Gelme.. Şiiri - Erdağ Abakay

“Son yolculuğumuz birliktedir; bekle” dedin,
Geldin ve yine nedensiz döndün, gittin.
Kaldım bir başıma sessiz, şikâyetsiz
Vefalı yalnızlığıma beni rezil ettin.

Zaten inanmamıştım ki; kalacağına
Bir ömür benimle olacağına
Hesapsız, beklentisiz, karşılıksız
Düşmüştüm isteyerek ocağına.

Bundan böyle gelme, ne olursun.
Bırak, zaman resimlerdeki gibi dursun.
“Kırmızı”yı ararken sarhoş olacağıma,
Ruhum, sonsuza dek “kırmızı”yı sorsun.

Varsın ya da yoksun aldırmıyorum.
Gariptir; artık dönmeni de beklemiyorum
Her yanımı sarmış melankolimde
Ben seni ilk gün ki gibi çok seviyorum.