Gelme Şiiri - İsmail Sargın

yüreğim sana gelmişken hasretiyle
kana buladın her seferinde sebepsizce
yokluğunla avunan ben kaldım çaresizce
sen gittin ya benden düşüncesizce gelme

sen gidince çaya daha fazla şeker atıyorum
yemeklerinde tadı tuzu kalmadı yiyemiyorum
eskisi gibi değilim bu hayattan yoruluyorum
arkana bakmadan gittin artık gelme diyorum

gözümün önünde artık kalmadı hayalin
anılar yakıyor bazen canımı değersizsin
hayalinle birlikte tüm hayallerimi bitirdin
gelme hayatımı karartıp zindan edip gittin

sözün bittiği yerdeyim çaresizliğim aşikar
canım acıyor çok oldu kalbimde kırıklar
yaptıkların yüreğimi parçalar canımı yakar
musallaya yatırıp da bedenimi gelme yanıma

toprağa koyup sakın dökme sahte yaş
senin yüreğinde kalbinde olmuş zaten taş
yaptıklarını unutamam oldu bedenim de ateş
aklıma geldikçe kendime kızıyorum gelme

olumsuz sevdam nasıl güvendim inandım
sana olan hakkım olsun güzelim haram
yorulmuşum senın yüzünden bu benim hatam
hatalarımı bana ögretip gittin git artık gelme