Gelme Şiiri - Nil Henan

Kâinattan büyüktü kırgınlığım.
Senin verdiğin acıdan sana sığınmam için izin ver lütfen.
Beni tek başına koma böyle, diyen yanımı susturalı asırlar oldu sevgilim.
Asırlar oldu sevgimden kaçalı.
Söylesene sevgilim beni nasıl sevmedin
Oysa açmıştım sana kapılarımi sonsuza
Şimdi bu yarım kalan sevdayı bıraktık erissin diye sonsuza

Doğru ya sevgilim aşkın sibernetiginde biraz imkansızlık vardır ve bolca acı bolca gözyaşı
Oysa ben huzurla geldim sana
Olurla geldim
Seninle herşeye tamamla geldim.
Geldiğim yollar bundandır bunca kirlendi
Şimdi hangi gözyaşı paklar bizi.

Haklısın sevgilim böyle kırılgan bir kalple nasıl taşırdım onca acıyı.
Kaldı ki o gözü kara cesaretime bende hayran kaldım şimdi!
Beni sevmeyişine nasıl aldırmamışım?
Bana çıkmayan yolları mesela en iyi sen bilirsin
Benim için benden vazgeçmek gibi güya fedakarlıklarin vardır
Yine peki sevgilim görüyorum ve kabul ediyorum benden vazgeçen yanını
Sahi sevmeden vazgeçilir miydi?
Kabul ediyorum ve yoluna çıkmıyorum artık
Sen yeter ki fedakar ol
Sen yeter ki çok sevmiş ol
Islanma artik yağmur altında, üşüme
Ayrıldığımız sokak islandigimiz son yağmur olsun
Öyle ya o da senin yüce gönüllülüğün olsun.

Bana çıkmayan yolları en iyi sen bilirsin sevgilim
Ve evet spendosun yolları gibi kolay değil bu yollar
Gözün mü korktu,
Gözlerinden öperim.
Geri dön lütfen.

Bak şurası ...
Kan gülleri yağıyor üstüme
Bu yol benim yolum
Ne olur gelme.