Gelme Şiiri - Gürkan Uyanık

İşin düşünce,
Canın sıkılınca,
Hayat yorunca,
Gelme!

Sevgiye muhtaçken,
Merhamete açken,
Saygı beklerken,
Gelme!

Yalnız kalınca,
Yardan ayrılınca,
Dost bulamayınca,
Gelme!

Ben de insanım,
Dosttur tek yarim.
Fakat sol yanım,
Kırılır sen gidince.

Umarım, bir olalım.
Yekpare yoldaş olalım.
Sapmayalım, düz olalım.
Ya da, sen gelme!

Dün kara talihte,
Bugün ak alınla,
Yarın nurlar içinde,
Olsam da sen gelme!

İstemem senin gibi,
Ne karındaş, ne sırdaş.
Kötü günde yok idin.
İstemem, artık gelme!

Yazıklar olsun bana.
Nice çakıl taşlarına,
Yaldızına, boyasına,
Kandımda saygı duydum.

Bu vakitten sonra,
Ne bir seda eyle bana,
Ne bir Tanrı selamı.
İstemem, artık gelme!