Yenilmezliğimiz
ömrün kadarmış
eğilmezliğimiz
boyun kadar...
cesaretimiz
mavi ışığın
söndüğünde
tükenmiş
hoşgörümüz
o güzel atına binip
gittiğinde...
iki sekiz arasında
yaşamışız insanca
bir dokuz bir beş
götürmüş
damarlarımızdaki
asil kanı da...
dön demeyeceğim
diyemeyeceğim
bakışındaki kırgınlığı
yüreğime bir kez daha
indiremeyeceğim
sen kısacık ömrüne
bir milleti doğurdun
seninle var
sensiz yoksak
bırak gelme...
gelsen,bir görsen
dağılmış halimizi
insanlığından soğurdun..
hak etmedik biz seni
gelme.....
Kayıt Tarihi : 10.11.2015 09:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
10 kasım bugün...
TÜM YORUMLAR (2)