Gelme Şiiri - Tuba Aydın 2

Tahammülüm yok artık beklemelere
Beni alıp gitmelere...

Gözyaşında yıkayıp
Tuzuyla kuruttular kalbimi
Karanlığın dehlizlerinde
Buz kesiği parçalara bölündüm
Her kırık canımı yaktı
B/ölümlü duvarlar örüldü içimde
Dirilmelerime azrail oldu sözler
Ben kalamadım geriye
Koparabildiklerini tırnaklarıyla
Söküp aldılar
Her yeşerttiğim çiçeğin
Kökünü kazıdılar toprağımdan
Ezilmiş umutlar kulakları tırmalarken,
Sesimi alıp suslara ektiler
Ahlarım kaldı derin köşelerde
İniltiyle kendinden geçen
Kilit üstüne kilitler vurdum kalbime
Yanmasın canım
yanmasın daha fazla
Gelmeyin diyordum gelmeyin artık
Gelmeyin Allah aşkına
Gitmelerinizi bırakmadan eşikte
Bana gelmeyin!

Tahammülüm yok artık beklemelere.
Takatim kalmadı gitmelere.
Gelmeyin!