Gelme Şiiri - Neslihan Isındere

Aşk nankörlüğe hiç gelmez sevgili…
O seni bulduğunda,
Burun kıvıramaz,
Omuz silkemezsin…
Girerse bir kere yüreğine ağrısı,
Son dirhemine kadar çekmeden
Atamazsın O’nu hayatından,
Dönemezsin hayata…
Şimdi kalkıp sorma bana,
Yüreğin ağrıyor mu? diye
Cevap versem duyabilecek misin ? ,
Yüreğimin uğultusundan…

Dedim ya,
Aşk nankörlüğe gelmez sevgili…
Nimet gibidir,
Aldıysan bir kere gönlüne,
Canın istediğinde yerlere çalamazsın.
Ahı tutar,yüreğin tutulur…
Şimdi gelme bana!
Meyletme yerlere çaldığın yüreğe girmeye…
Hele ki bıraktığın yerde,
Hiç arama o yüreği…
Sen sana yakışanı yapıp,
Yerlere çaldın…
Ben Aşk’a yakışanı yapıp,
Alıp yerden,üç kere öpüp,
Bir daha asla ulaşamayacağın yükseklere kaldırdım…

O yüzden gelme artık!
Gitmene bahaneler bulup inandırsam da,
Nankörlüğünü asla savunamam bu yüreğe…!