Gelme Şiiri - Fatma Adıgüzel

Gelme artık,gideceksen hiç gelme
Elimden kayıverip yok olacaksan
Hasreti,hırsı,ızdırabı bırakacaksan ardında
Gelme,yorma beni
Yokluğunda daha sakinim
Kendini gösterip, öfke nöbetlerine yol açma
Sonra bir de sorma neden asabisin diye?

Gitme ihtimalindir,kaşlarımın çatılmasının nedeni
Evet her an gitme ihtimalin
Ve gerçeğin…
Gidişin aklıma geldikçe varlığınla nasıl avunurum,
Yetmiyorsun bana sevgilim yetmeyeceksin de
Şiirler gönderip ruhumu okşama,
Şiir-ki - vazgeçilmezim-
O bile teselli etmez beni
Gözlerimle görmem lazım geceleri uykusuz kaldığını,
Beyninin içine girmem lazım beni düşünüp düşünmediğini anlamak için
Bu olası mı?
O halde şiirler asılı kalacak havada.
Aşk sözlerin içimi ısıtmayacak
Hep o şüphe içimi kemirecek,
Seni başkasıyla konuşurken,
Başkasına gülerken,
Daha da kötüsü başkasına dokunurken,
Onunla sevişirken,
Onu severken,
Tasavvur edeceğim.
Çaresizlik girdabında dönüp duracağım,
Sevme, düşünme,bakma,konuşma,dokunma,,sevişme! diyemem
Deyişim buna engel olmaz bilirim.
Deliliklerden döner ruhum.

Gelme,.bak ne güzel teselli ediyorum kendimi:
Bugün gökyüzü masmavi,
Kışın ortasında güneşli bir hava,
Çocuklar bahçede ne güzel oynuyor,
Onlara özenip mutlu oluyorum,
Ama bilirim az sonra sen geleceksin
Bu mutluluk bozulacak,
Gitmeye niyetli bir misafir gibi
Eğreti oturacaksın,
Nasıl sevinirim geldiğine
Gelme! bu mutluluk tablosu bozulmasın,
havayı karartma,mavi yerinde dursun
Güneşin neşesini kaçırma
Ruhum üşümesin…