--Gelme Şiiri - Hüseyin Sönmez

Gelme bugün kapım kapalı,
Evim sadece tek odalı,
O da bana ait.
Yalnızca bana müsait,
Bir de kedime...

Kedim;
Adı Tekir.
Benim gibi kimsesiz ve fakir,
Sokak kedisi,
Döverken onu mahallenin delisi,
Elinden alıp,
Getirip koydum,
Baş köşeye...
Yatırdım döşeğe,

Benim tek dostum, sırdaşım.
Sadece, o benim arkadaşım.

Gelme...
Kıskanır yoksa seni,
Ne olur artık üzme beni,

Gelme...