Geliyor(um) ... Şiiri - Mustafa Coşkun Kale

Sürgünümün bilmem kaçıncı yılı...
Ellerim ardımda yine kelepçeli
Ayaklarım da prangalar var
“Az oldu! ” “nolur nolmaz! ”
Bir de boynumda paslı zincirleri var...
Ey vatan!
Sevdan bir kulu böyle mi yakar..?
Toprağım! vatanım! halkım! dedikçe
Vuruyor! vuruyor! vuruyorlar...!
Yaş yerine gözlerim de şimdi;
Kara kara sevdaların var...
Gördükçe bunu namerdler
Vuruyor! ,vuruyor! ,vuruyorlar...!
Kaçmadım! kaçmam! kaçamam da,
Onlar ha bre kovalıyorlar...
Yalanlar söyleniyor halkım önünde
Sezğimi bildikçe, vuruyorlar
Yaşayanlar “..mış gibi” yaşıyor...
Dedikçe, “sus! ” diye vuruyorlar
Keyfleri öyle bir yerinde ki;
Oynuyor! ,oynuyor! ,oynuyorlar...!
İçimde ki sesler şimdi bana;
“Az kaldı! ” “Bekle! ” “Bekle! ” diyorlar
Gözlerim şimdi şanlı ufuk da
Söken şafak mı ne..?
Geliyor! ,geliyor! , geliyorlar...!

(15.07.2004)