Kuşlar yok gökyüzü bomboş
bulutlar yılgın yüzünü asmış
kimbilir nerde güneş şimdi
son gördüğümde gözünde gözlük
acaba hangisi diğerini kazıklamış.
Herkesin kaşı catık benzi soluk
resimlerin gözleri büyümüş
ateş faydasız ısıtıyor fendini
ışık kimsesiz karanlık yorgun
denizler çatısız derinlerde düş
ırmaklar susamış atlar şaha donmuş
yıldırımlar keyifsiz üşümüş
şafaklar karanlığa yuvarlanmış
bir sela geliyor uzaktan
sanki bilali habeşi uyanmış.
heryana gidiyor insanlar gözünü kapamış
hızır masumun duvarını yıkıyor
yetimin azığına bir tavuk yumurtluyor
ordular kılınç kalkan kuşanmış
saatler örslerine vuruyor
bir sela geliyor uzaktan
sanki bilali habeşi uyanmış...
Kayıt Tarihi : 19.12.2022 19:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!