Gelişinle umuda açılan yelkenler mutluluk limanına ulaşır.
Ulaşır, gökyüzüne sevincin çığlık sesleri.
Ne korku kalır içte,
Ne hüzünler birikir gözlerde.
Avcıdan kaçan bir geyiğin korkusu silinir zamanın gölgesinden,
Yalnızlığın korkusu kaybolur çocuksu yüreklerden.
Sonrasında masmavi bir sonsuzluk başlar,
Sonu gelir kaybedilmiş tüm günlerin.
Gelişinle mevsimlere ilkbahar,
Düşlere gerçekliğin cemresi düşer...
Kayıt Tarihi : 31.1.2022 13:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammed Okay](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/01/31/gelisinle-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!