Gelemem,
İstesem de gelemem,
Çünkü gelsem bile
Pencerelere vurunca yeni günün ilk ışıkları
Uzaklığın kapıları ardına kadar açılıp
Koparacak beni senin dalından.
Ayrılık hasada susamış keskin bir tırpan gibi
Elimi koparacak ellerinden.
Hasret, yine bir kızamık ateşi gibi saracak bizi,
İçimize Nisan yağmuru gibi ayrılık acısı yağacak durmaksızın.
Yüreğimizde aşkımız sürgünlere gönderilecek,
Dilimizde tüm iyimser sözcüklerimiz yasaklanacak.
Şarkılarımız sessiz sessiz ağlarken
Güllerimiz ve tüm çiçeklerimiz bir köşede yine intiharı soluyacak.
Kayıt Tarihi : 23.3.2022 13:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammed Okay](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/03/23/gelemem-84.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!