Her cemrede sen vardın
Erik ağaçları çiçek açmış bekliyordu
Dişi kırlangıçlar yuvalarını çoktan bitirmişti
Bahar geliyordu sesinden belliydi
Önce sokakları kömür kokusu terketti
Sonra sen geldin
Ülkem cemalinde tebessümler asılı.
Yumuşacık ellerin ve efsun i bakışlarının arasında raks eden zülüflerinlen,
Ardından yalnızlık boynu bükük
Bavulunu toplayıp çıktı gitti içimden
Birde hiç utanmadan kapıyı çarptı.
Hiç üzülmedim biliyor musun... ‘
6/11/2018
Kayıt Tarihi : 14.6.2019 02:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!