“o ev artık boş” diyen bir çocuk sesi ile
bin umutla gelip durduğum kapından
ve parmağımı üstüde unuttuğum zilden
zor uzaklaştım
pencere önü saksılarından sarkan çiçekler gibi uzanmış başların
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
