Hayat yatakta başlar ve yatakta biter.
Yatarak gelir dünyaya, yatarak gider.
Emellerle gelinir, amellerle dönülür.
Doğar kundak bezi, ölür kefen örtülür
Dokuz aylık yol, dokuz imbikten geçer
Ne bu yolu, ne de yol arkadaşını seçer
Kimi için mükafat, kimi içinse bir ceza
Ya kuştüyü yatak, ya cami avlusu keza
Kimi kırk kurban keser, şükr-ü hediye
Kimi kurban olur, gayri meşrudur diye
Önce emekler, sonra düşe kalka büyür.
Bebekken çıkar dişler, yaşlanır dökülür.
Yüreği sevgi doludur, midesi boş gelir.
Kimi için rızk telaşı, kimi der “Allah verir”
Doğunca, kaderle imzalar öleceği günü
Gelirken ağlar, giderken ağlatır ölümü.
2020
Kayıt Tarihi : 8.6.2020 10:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Herkesin gelirken ağladığı genelde doğrudur ama bunun-İsa nebi gibi-istisnaları da vardır.
Giderken herkesin arkasından ağlanmaz. Evet kimisinin gidişiyle yer ve gökler mahzun olurlar ama Firavun gibilerinin gidişiyle de yer gök ağlamak yerine mesrur olurlar.
Hayırlı çalışmalar.
İstisnalar kaideyi bozmaz o peygamberdir. tşk.
En derin saygılarımla...başarılar dilerim...
Her şey gönlünüzce olsun..esen kalınız her daim.
tşk ederim Ahmet bey
TÜM YORUMLAR (2)