Gelirdim! Şiiri - Muharrem Öztürk

Sen ruhumda sonsuz bir aşk ateşi yakarken,
İstesen bir lahzada şu ömrümü verirdim.
O Tatlı bakışınla gözlerime bakarken,
Bir sevdalı an için bin yılımı verirdim.

Şimdi hep anıyorum sevda dolu günleri,
Her anına bir hüzün,bin umutla bakarak.
Aşkının bahçesinden derip gonca gülleri,
İpekten saçlarına birer birer takarak

Artık susuz,hasretten kuruyan dal gibiyim,
Bazen çölde yolcusuz,ıssız bir yol gibiyim.
Hasretinle tutuşup, yanan bir kor gibiyim.
Bir an çıksan içimden bir mum gibi erirdim.

Çorak ruhuma hayat,dalıma yaprak sensin.
Ruhumu şenlendiren, yolumda yolcu sensin.
Gönlümdeki yangını söndüren ahu sensin.
Senin için istesen,cehenneme gelirdim.