Gelir Şiiri - Abdullah Odabaş

Güvenme bu gününün sabah vaktine,
Bir gün olur ömür akşamı gelir,
Aldanıp zevkine gafil olanın,
Mal, melal, evladı geriye kalır.

Ömrünün akşamı gözler yumarsın,
Bu fani dünyayı baki sanarsın,
Bir avuç toprakla ancak kanarsın,
Miraskarlar gelir malını alır.

Bir kez düşünmezler senin ahvalin,
Hayıra vermezler bir pare malın,
Kimbilir kabirde nolacak halin,
Suali sormaya melekler gelir.

Bunca ömür ile cihanda nettin?
Nerelerden alıp nereye sattın?
Emr-i ilahiden neleri tuttun?
Amelin ne ise yanına gelir.

Savm-ü salat zekat verdinse eğer,
Suali kabir eyleme keder,
Melekler gelerek safa hoş eder,
Bir güzel surette Kuranın gelir.

Namazın niyazın hep sana gelir,
Mezarda mahşerde yoldaşın olur,
Kurbanın Burak yanında durur,
Huriler yanında gılmanlar gelir.

Yok ise hayırın, şerler başında,
Şeytan gezer her an senin peşinde,
Yanarsın ebadi nar ateşinde,
Çomaklı zebani başına gelir.

Günde beş vakit namaz neden kılmadın?
Huzur-ı baride niçin durmadın?
Gidip bir alime neden sormadın?
Eğri yol dağru yol nereden gelir?

Türlü nimetleri dünyada yedin,
Kim gelmiş ahretten buraya dedin,
Bu dünya hep baki kalacak sandın,
Münafık hakkından cehennem gelir.

Yarab affeyle sen sui halimiz,
Lutfeyle son nefes dönsün dilimiz,
Yoluna kurbandır cümle malımız,
Asilere ihsan Mevladan gelir.

Meftuni tevhitle tüket nefesi,
Boş koyup ta viran etme kafesi,
Budur hemen zikirlerin alası,
O da 'Lailahe illallah' gelir.