Yıllar bir bir geçiyor yanımdan.
Peşin sıra aylar mevsimler.
Kurtulur mayıs çıkmazından.
En eskilerden hatırlarım bu sıralar.
Üzerimde boncuklu yeşil bir süveter.
Başım da kulaklarıma kadar uzanır.
Kahveyi ye çalan bir şapka var.
Kaybolmuşum aramda bir sokak.
Evim iki göz bile olmayan evim.
Ulaşmak zor tek ağlamak çarem.
Bağıra çağıra, buruşuk kirli bir ağlamak.
Koca bir çıkmaz benim için kaybolmak.
Üç dört yaşındayım kimse hatırlamaz.
Ama ben hatırlarım, hiç unutmam.
Dinlemek isteyen varsa uzun anlatırım.
Yolu, kül tepesini, koşuşan atları.
Önümde uzanan yeşilliği, havlayan köpekleri.
Kenan Gezici 11/05/2025
Kayıt Tarihi : 22.5.2025 12:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!