Gelinin Baba Evi Hasreti

Bir anda hayatları değişiyor
nazlı gelinlerin
ya iyi ya kötü
çekip gidiyorlar
hiç gelmemişler gibi
bir gemi gelip alıyor usulca,
umutlarını limanda bırakarak

eğilir başları gelinlerin
akıl almaz bir his kaplar içlerini
ne kendileri bilir nereye gittiklerini
nede alıp götüren gemi
her giden bir parça düş ile düşer yollara
düşlediklerinin hep tersini vermiştir hayat
hep ters gelir herşey
gemi denizi sırtlamış
dünya gelinin omuzlarında.

şimşekler çakar
ne gelin anlar düşlerinin dilinden
nede düşleri geline sahip çıkar
gider
gider

takılır ayağı baba evinin kederli basamağına
ِ
gözleri mutfağa dalar
ah pişirdiğim yemekler der içinden,
kardeşlerim ,annem , babam neredesiniz şimdi,
zor gelecek yeni mutfağa alışmak,
baba evi başkaydı der içinden,
ne dert , ne tasa.
Artık her şey çok uzak gelir
gelinin titrek gözlerine.
Her akşam muhakkak ağlar geçmiş
ve de gelmeyecek günlerine.
Gelin olmak mutluluktur ,
şu ayrılık olmasa der içinden.
Baba evinin her köşesinde hatırası vardır

buğulanır gözleri
farklı düşünceler kaplar artık içini,
nerde o eski gülücükler der içinden
artık gülmek ızdırabı anlatır hislerince..
İlk kez bu kadar ağır gelir ağlamak gözlerine,
giydirilir nazlı bedenine beyaz elbise
yolcu edilir yeni düşlere,
yabancı bakışlar savurur çevresine,
neredeyim der içinden,
bir an hafiflik hisseder bedeninde
birileri sevinirken
birileri ağlıyordu,
şaşkın bakışlarla izler olanları.
Ve artık veda vaktidir der içinden,
son bir bakış savurur baba evine,
hiç dönmeyecekmiş gibi ağlanır ardından,
kardeşlerine dalar gözleri,
bir daha ağlar…
artık gitme vaktidir,
baba evindeki gardolabından toplanır eşyaları,
kardeşlerine dağıtır süslü takılarını.
Tek tek öper yanaklarından,
içine çeker kokularını.
Sert bakışlı babanın yüzü yumuşayı verir,
eli öpülür ,
helalleşir baba kızının saf yüreğiyle,
alnından öper
annesini arar gözleri birden.
Anne çoktan dalmıştır acılı rüyalara,
öper annesinin elinden,
dev bedeni yığılır yere ,
yüreği kaldırmaz annenin.
Bırakır annesini gider bedeni,
gönlünü evinde bırakarak..

Gitgide uzaklaşıyordu baba evinden,
sokaklar,
caddeler yabancı geliyordu artık gözlerine,
yüreği burkulur,
gelir yeni evine…
ne yaptığı yemeğin tadı vardı artık,
ne de dinlediği şarkıların anlamı..
Farklı dünyalara gelmiş gibi,,
ah çeker çok derinden,
yüreğinde gömülü kalır baba evi hasreti….