Gelincikçağıran Saatleri

Ölüm, teşhire muhtaç bir sırrın giderken unuttuğu
Ve hiç gelmeyecek olan bir günün
Gelmeyecek ertesi.

An be an, titreyen gecenin,
gündüzden ayrıldığı hudutlarda

Gün, neyi anlatır?
Neyi anlatır kum, bir boğumdan özgürlüğe ulaştığında?

Zaman aralanır, kum unutur

İki yakası ayrılan tenimden
Çocuklar süzülür yüzüne
Yüzün, hüzne düğümlenmiş,
bir mısra ile kesişir.

Kim anlatabilir, cümlenin rahmine gizlenen kelimeleri?

Sevgi suretleri mi?
Hatmine düştüğüm bir kitabın sureleri mi?

Ben mi, sen mi?
Piç kuruları mı, kız kuruları mı?
Öznelerin belgisizliği mi?

Gecenin, toprağa düşürdüğü son buse zerresinde
Bir gelincik bebeği, ne vakit bozabilir bu sessizliği?