ulaşılması en zor ve yüksek dallar arasında
rengindeki kırmızı şiir gibi dizeli bir tatlı elma.
küçük yangın yeri sanki, alevleri tüm şehre iştahlı.
gel diyoruz yakası açık tulumbacılara, işte burada
yüreğimizi gösteriyoruz, ağacın yüksek dalında
ama yangın yerine çıkacak bütün yollar kapalı.
saatin boşalan kurgusunda heyecan yeni başlıyordu
tam sırasıydı çocukluğumu giyiniyordum üstüme
kanatlarımdan çoktan soyunmuştum ve çırılçıplak
her salıncakta dalları ve saklambacımda sobe idi
elmayı en yüksek dalında şiir gibi saklayan o ağaç.
ama yangının soğuk tarafıydı sonuçta bana kalacak.
magma, kendi bacasını örecek kadar yeryüzü dokulu.
ben her tarafımdan kan aldırmışım, bu bana özgü
yeryüzüme ulaşan köz ateşin ne ilk ne de son külü
ara yönlerimde bağımsız çığlıklar belki senin duyduğun
yada gök gürlemesi gibi sade ve küçük bir oyun.
şimdi nasıl da sessiz bir perde, var mı başka sorun …
Kayıt Tarihi : 14.3.2007 15:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Orman başlıyordu kırmızının bittiği yerde, uzandık sırt üstü rengi sarıya dönük toprağa...
Gök mavi,orman yeşil,gelincik kırmızı....
Saygı ve sevgi ile....
ulaşılması zor yüksek dallar
şiir tadı
elma
tulumbacılar
çocuk yürek
bağımsızlık
köz
ateş
kül
gök gürlemesi
oyun
hepsine selam
sevgi
özellikle eski bir istanbul türküsü aklıma geldi
yangın olur
biz yangına gideriz
düz ovada
keklik gibi sekeriz
yokuşları şahin gibi
uçarız
sandık sandıklar içinde
çok şanımız var
hzMevlaya
yalvarmamız var
(tulumbacılara rahmet ola)
içinizdeki güzel sevinçlere
güzel sıcaklığa
merhaba!
TÜM YORUMLAR (6)