Gelincik Kırmızısı Ömrümüz

Küçüktüm,
gelincikler toplardım ekin tarlalarından
bebeklerimin saçları mısır püskülünden
rengarenk açan akşam sefaları
akşamları radyoda dinlenen piyesler
güle oynaya yürünen okul yolları
uzaktan uzağa bakışlarda karışan duygular
önümüzde dümdüz uzanan yollardı ömrümüz.
Nerede şimdi o bahçe
uzanan koca bir el
tüm dünya çiçeklerini istemekte
bilim ve teknikle,
doğayı aç bir kurt gibi yiyerek
insanın kemirerek insani yanlarını
caf caflı tüketmeler sunarak semirmekte.
Şimdi
haksız işgallerde yitip gider insanlık..
Çocukluğum duvarda asılı bir resim,
nerede bu bahçe
nerede çiçeklenir ömrümüz,
şimdi nerede.