Gelincik Boyu Şiiri - Ümit Seyhan

Sustu gözleri
Dilimde yaprak döktü birden şarkılar..

Bilmezsiniz,
Ayrılıksa saklanan gölgelere
Ölü doğar buselikte
Günün dudaklarında kızıl goncalar.

Her anlatamadığım,
Reyhan bacaklı kuklalar,
Beyaz duvarlarda siyahlar örtünüp,
Alkış tutarlar.
Yaslarlar birbirinin omuzlarına başlarını,
Hep aynı şeyi değiştirerek fısıldarlar.

İyimserlik,
Sahte bir gülüşten ibarettir artık.
Her söze koca bir kaya bağlıdır.
Konuştukça yüklerler,
Sustukça gülerler.
Bir arası olmalı dersin,
Yarıkların arasından süzülüp akan su gibi.
Bir yolu vardır bilirsin,
Susmasa gözleri.
Baktıkça ağlayacağın,
Dinledikçe küçüleceğin,
Ta ki kızıl bir gelinciğin boyuna gelinceye kadar..

Gidecek bir yerin olmayınca,
Ayağına gelir bütün yollar.
Evham çiçeklenir,
Yalnızlık dev bir ceviz ağacıdır.
Hep aynı yerde durur dikenli çalı.
Yüzerek geçerken küçücük bir kuş maviliği,
Bir an heveslenirsin.
Köklerine balta üstüne balta vururlar.
Bölerler parça parça,
Yüreğini atarak ateşe,
Kirli ellerini ısıtırlar.

Ümit Seyhan