Gelincik Şiiri - Ayşe Uçar

tedirgin ruh halini besliyor gecenin gözleri
vakitse cızırtılı sanrıları tohumlamış tavlanmış zihne
tırpanla biçer gibi biçiyor umudun yeşillenen
yerlerini

ömür dediğinse
bütünlüğünü yitirmiş parça parça saçılmış ortaya
gecenin kudreti yetmiyor artık
yorgun argın yolların bitkinliğini kuşanmış ağaçlara
heyhat! dal kıpırdamıyor
yaprak hışırdamıyor

herkesten
her şeyden soyutlanmış kalbimin içinde
keder soytarıları sazsız sözsüz ayaklanmış yürüyorlar
ateş ve dumanı içmiş ruhumsa ah! boşluğa mahkum
ne varsa silip süpürüp götürmüş zaman
duygularımı hislerimi
sevdiklerimi
hatıralarımı

uğursuz bir göz bırakmış üstüme
ne yana dönsem oradan incitiyor canımı
vakitsiz doğan bir çocuğun ince damarlarından
çekilen kan gibi
çekiliyorum
yokluğa

çırpınma uğraşma ruhum
yanıbaşımda hazır ve nazır oturan
taze açmış bir gelincik gibi ölüm

........

21082024
15:52