Gelince renkli, şirin yüzüyle evvel bahar
Mutlu eder beni uçuşu bir kelebeğin
Gözlerimde rengârenk kır çiçekleri açar
Yerlere diz vurunca dağ gibi bir zeybeğin.
Gelince bütün ihtişamıyla evvel bahar
Döner bütün göçmen kuşlar uzak seferinden
Çekilir kışlasına soğun sert askeri kar
Müthiş bir coşku doğada,oynar yer yerinden.
Gelince bahar,buluşur İlyas ile Hızır
Bereket fışkırır damarlarından mevsimin
Öpüşür çiçeklerle arılar vızır vızır
Aşığıyım ben şifâ veren arı sesinin.
İlkbahar gelince açar bahçelerde güller
Yemyeşil bir vâdinin kenarında bir suyun
Duâya açılırken o gül kokulu eller
Otlar vadide kuzusuyla mutlu bir koyun.
Başı döner güneşin,doğada bir devinim
İşbaşı yapmış hemen, çalışkan karıncalar
Çiçeklerin,kuşların gözünde bir sevinim
Gökte hareket,yerde bir bolluk bereket var.
Âşıklar taze göğüslerine taksın diye
Süslenmiş,heyecan içinde bekleşir güller
Kıskanan toprak gibi çatlar döner deliye
Sevgililere saray olunca genç gönüller.
Bu yıl geldi yine güneş kokulu ilkbahar
Çekildi dinlenmeye tipi kar,deli rüzgâr
Pek mutlu oldu,tüm canlılar ay ve yıldızlar
Tekrar gelecek çiçek kokulu evvel bahar.
Kayıt Tarihi : 11.5.2023 10:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"(YA MUHAMMED!), SEN DE ÖLECEKSİN ONLAR DA (SANA MUHALEFET EDEN KAFİR VE MÜŞRİKLER DE) ÖLECEKLER." -Ayet-i kerime meali-
"Aşk", "Işk" kökünden türetilen bir kelime olup, mana olarak da, sevenin sevdiği kişiyi - tıpkı sarmaşığın kendisine payandalık yapan fedakar ağaçlara yaptığı gibi- severken boğup öldürmesi demektir.
Hayırlı, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetler dilerim.
TÜM YORUMLAR (1)