Gelin Görmesin! Şiiri - Mehmet İslami

Karzı hasenini izhar ederken
İstimâl ettiğin elin görmesin
Üveys olup çölde deve güderken
Behimi sevdâyı silin, görmesin

Semâdaki kuşlar uçup giderken
Şehadet-i dişi beyân ederken
Garanlı Üveysin ilhamı erken
Otuziki dişi alın, görmesin

Hangisi kırıldı? Muamma işin
Bu acıyı yaşa sen peşin, peşin
Diye çekilen otuz iki dişin
Yangınından kalan külün görmesin

Tefekkür kıl İsmâilin koçuna
Dönüp bakma imânsızın hiçine
Armağan ettiği hırka içine
Girde Köse Kenân, kelin görmesin

Ne olur düşmanın iblise uyma
Bu günün işini yarına koyma
Kulağı sağır et şer sözü duyma
Peteğe girince balın görmesin

Eyyûb gibi dertler ile debelen
En sonunda iki kurt idi gelen
Yıkanıp dertlerden kurtulup gülen
İnceden elede kalın görmesin

Kim düşerse Rasûlüllâh izine
Dünya malı kezzab olur gözüne
Cenneti âlâ’dan bu yeryüzüne
Akan Kevseridir, selin görmesin

Hiç olmazsa ayda bir hatim eyle
İslâmın farzıyla sünneti böyle
Ettiğin kelâmı kur’ân’dan söyle
Âşkı ile yanda külün görmesin

Göçmen kuşlar tekesine gidince
Tuttukları katarlar adedince
Âşık Bülbül dalda figân edince
Dikeni incinir, gülün görmesin

Ömür sermâyesi tamam olunca
Beş metre çaputa sarmalanınca
Seyrederken ebed âlem yolunca
Kabire götüren salın görmesin

Ömür boyu verdikleri emeği
Evlâdı ındinde mısır sömeği
Bak: anana yedirirken yemeği
Kızı görsün lâkin gelin görmesin

Sarardı yaprağı daldan düşecek
İSLÂMİ’de mezârını deşecek
Günâhınca cehennemde pişecek
Elif, Mim, Ha, örtün Dal’ın görmesin