ey bana her gün bir sonraki durağın ne olduğunu hatırlatan kadın!
boynum ince ama dilim varmıyor
bu ellerimi deryalara daldırmıştım
nasıl boş çıkar aklım almıyor
ve ey yatanlar!
-yerinizde olsaydım-
belki yerimde olmak isterdiniz
verilmesi gerek
kararlar var
yaşanması gerek
bir ömrün olduğu gibi
görülmemesi gerek
hatalar var sahip olduğum
be sövülesice!
hatırla şimdi
kaybettiğin şeyin büyüklüğünü
...
kan temizler gözyaşı değil
ağlayın arkamdan sonra ne kadar ağlarsanız
sıkışalım biraz yatanlar
gelenler var
ben varım
Kayıt Tarihi : 28.5.2015 20:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!