Gelenler Var Birde Gidenler

Unutamam Haydar Paşa garındaki o anı
Mevsim yaprak döküm zamanı
Yüreğin kalır mı ayrılığa dermanı
Beyler şarka çıkarmış benim fermanı

Güney ekspresi girer perona
Meraklı gözler takılı kalmış camına
Hasretlerini sıralamışlar arkalarına
Gurbetin stresi dolmuş çoktan vagonlarına

O an gelenler izleyici biz gidenler oyuncu
Durur lokomotif raylarında bin bir sancı
İnenlerin yüklerinde yoksulluk yüzlerinde acı
Her biri gücünce omuzlar var olan gereci

Roller değişmiştir şimdi artık
Gidenler izler gelenlerin oyununu
Telaş heyecan ve beden duruşunu
Duyarsın artık farklı dil lehçe vurgusunu

Dayının biri sökmüş köklü ağacı
Vurmuş sırtına sanki bir dağcı
Beş çocuk eş sanırsam birde bacı
Büyük şehir sanki edecekmiş baş tacı

O anda unutmuştum kendi tasamı
Gelenlerin ahvali sarmıştı kafamı
Eşimin öğütleri çocuklarımın elleri
Kısacıkta olsa bırakmıştı yakamı

Tüm gelenler bir şekilde salındı
Benim ise trenimin kalkışı yakındı
Son bir kez gözlerim geriye bakındı
Geleni şehrin gazabından sakındı
01.07.10-Mersin
Hüseyin GÖNDÜK