Yılın 243.günü
Hayatımızdan üç dakika daha eksildi.
Sanki elbisenin son düğmesi
İlerlerken birden sanki tökezledik.
Sanki örselenmiş şeyler yeniden canlandı
Yaz biterken
Sayılar çaldılar kapılarımızı,
Dağıttılar sevinçlerimizi ve üzüntülerimizi
Ölenler son güneşi görmediler
Kalanlar akşam güneşinde gördüler
Yeşillikler sarı renge bürünürken
Yaz mevsiminde geldiği gibi gidiyor hüzün ile
Ağustos güneşi son kez ısıttı.
Halbuki ne güzeldi ilk doğuş
Şeritler çekmiş bir tören gibi
Mısır tarlalarını son kez geçti.
Sokak lambaları yaz yağmurunda ıslanırken
Son kez yenilen akşam yemekleri
Yazın son günü
Takvimdeki son yaprak
Gelen sonbahar giden yaz
Bir el arabası
Sarı sarı yaprakları ile
Eylül geldi kaygılı asası ile
Kuru sarı pastel renkleri ile
Üşüyordu parktaki ağaçlar..
Kendimizi sonbahar gibi hissederken
Gelecekte bir gün gelecek
Mevsimler gibidir insan
Bugünün genci yarının sonbaharında
Kuru sararmış bir park gibidir
31 Ağustos 1981
Kars
Güncelleme
30 Ağustos 2018
Sinop
Kayıt Tarihi : 20.9.2019 13:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bülent Karaalioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/20/gelen-sonbahar-giden-yaz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!